Lopen versus Stepsleeën

Afgelopen vrijdagmorgen ben ik met Hellas Triathlon clubgenoot Ron een stukje wezen stepsleeën. Ron is uitermate goed getraind en is een behoorlijk snelle loper. Hij had vrij en was wel te porren voor iets nieuws. Dus spraken we af bij mijn ouders thuis en vertrokken we rond half tien 's ochtends voor een tripje richting Odijk. Daar woont een andere clubgenoot, (snelle) Bert. Bert zou ons tegemoet komen lopen op hetzelfde pad dat wij in tegenovergestelde richting stepsleeden.

Zogezegd, zogedaan. Met Ron glee ik het stuk over het jaagpad langs de Krommerijn af net als ik een paar dagen ervoor met Inge deed. Alleen sleeden we nu bij daglicht. Dat was ook mooi. De sneeuw lag er op het jaagpad nog goed bij. Her en der had de wind kleine sneeuwduinen van stuifsneeuw opgeworpen. Dat was een erg mooi gezicht. Heel grillige vormen leverde dat soms op. Met Ron ging het wel iets sneller dus konden we lekker opschieten. Hoewel... Op een gegeven moment was het pad verstoken van luid kwetterende ganzen die daar prinsheerlijk stonden. En in eerste instantie geen aanstalten maakten om aan de kant te gaan. Dus toen heb de slee maar even een zetje richting ganzen gegeven in de hoop dat ze plaats maakten... We bereikten Bunnik in 3 kwartier en kwamen Bert tegen vlakbij de ijsbaan van Bunnik. Daar heeft Bert even een paar foto's van Ron en mij gemaakt.

Toen zijn we even Bunnik ingegaan en hebben bij het Wapen van Bunnik een bakkie choco genomen. Op de terugweg zijn we eerst weer een stuk stroomafwaarts gegaan en hebben toen de afslag bij het bruggetje bij het pannenkoekenrestaurant/jeugdherberg genomen. Zodoende konden we een stukje via het bos van Amelisweerd en het fietspad tussen Bunnik en Utrecht terug stepsleeën/lopen. Zie het kaartje hieronder.

Bert en Ron hebben ieder ook nog even een filmpje getrokken. Eerst ging Bert Ron en mij achterna langs de Krommerijn. Bert moest nog even flink doorpezen om mij bij te halen. Blijkbaar had ik een snelle start en daarmee een groot gat geslagen... Toch lukte het Bert mij in te halen voor de eerder beschreven brug.

Helaas is het filmpje iet wat lastig te bekijken aangezien de camera soms 90° gedraaid is...

Daarna heeft Ron ook een filmpje getrokken, Bert wou ook wel eens weten hoe zo'n stepslee nu reed. Bert vond het ook erg leuk om eens te doen.

Daarna heeft Bert afscheid van ons genomen en is weer op huiswaarts gegaan. Ron en ik waren inmiddels vlakbij mijn ouderlijk huis. We hadden in totaal 14,75 kilometer gemaakt. Het was weer lekker. De wind was wel zwaar af en toe. Ook in het bos was het stepsleeën iets zwaarder wegens de vele takken en blaadjes op de paden. Of Ron de volgende morgen spierpijn had weet ik niet, ik heb geen dergelijke sms-jes van hem gekregen...

Krommerijn Challenge by Night!

Zoals eerder vermeld vond afgelopen dinsdagavond de Krommerijn Challenge by Night plaats. Ik heb met Inge, de zwemtrainster van Hellas Triathlon een aantal medeclubgenoten tegemoet gestepsleeëd. Zij waren met 25 m/v vertrokken uit Cothen vanaf Vasa Sport en gingen langlaufend via het jaagpad langs de Krommerijn via Cothen, Werkhoven, Odijk en Bunnik naar Utrecht toe. Een tochtje van 22 kilometer waar ze tussen de 3 en de 5 uur over deden. Zij vertrokken rond 19:30 vanuit Cothen en wij vertrokken bij mijn ouders vandaan rond 22:30.

Aangezien Inge nog niet eerder met een stepslee kennis had gemaakt en ik nu niet een geweldige conditie heb, zijn we bewust niet eerder vertrokken. Daarbij, als mijn conditie wel top was geweest was ik wel met de meute mee vertrokken vanuit Cothen. Die 22 kilometer zouden dan een peulenschil voor me zijn geweest.

Met Inge glee ik langs en door een prachtig wit landschap, vol schitterende met sneeuw bedekte bomen en takken. De sneeuw was op het jaagpad goed aangestampt door waarschijnlijk vele wandelaars en dat kwam het glijden met de stepslee wel ten goede.

Dus kon ik zo af en toe een beetje afstand nemen van Inge en even lekker doorblazen. Al snel kwamen we een groep van 4 m/v tegen die er aardig de gang in hadden. Dit bleek de kopgroep te zijn die ver voor de rest van de meute uit was. Toch kwamen we kort daarna de organisator van de avond tegen, Marco Puik van Vasa Sport. Even wat staan praten en toen weer door. Na het bos van Rhijnauwen gepasseerd te zijn kwamen we weer een aantal langlaufende clubgenoten tegen. Na kort geklept te hebben gingen we weer door, de volgende groep tegemoet. Zo ging dat wat keren en op een gegeven moment zijn we weer omgekeerd en zijn we huiswaarts gegaan. We hebben zo’n anderhalf uur gestepsleed. De dag erna kreeg ik een sms van Inge dat ze het erg leuk gevonden had en ze niet eens spierpijn eraan overgehouden had. (Die heeft dus niet intensief genoeg gestept... ;-) ). Op onderstaand kaartje kun je de route zien die Inge en ik stepsleeden.

Long time no snow or ice!

Zo, daar zijn we weer. Er ligt weer sneeuw en ijs in Nederland! Eigenlijk lag het er al 3 weken geleden maar toen was ik niet in staat om op het ijs te spelen. Ik ben namelijk ernstig ziek op dit moment. Er is begin november bij mij uitgezaaide zaadbalkanker geconstateerd. Iets dat natuurlijk niet 1, 2, 3 weg is. Dus lig ik om de 3 weken een week in het ziekenhuis en ben ik de eerste week na de chemokuur te ziek om ook maar iets te doen. Nu mag ik morgen weer naar het ziekenhuis en begin het feest weer. Toch zijn er een aantal dingen die wel het vermelden waard zijn en die op dit blog niet mogen ontbreken.

Zo had het 3 weken geleden flink gevroren en lag er in de buurt van waar ik woon en werk flink wat mooi ijs. Helaas lag ik toen in het ziekenhuis dus kon ik het wel vergeten om te gaan steppen op het ijs. Er werd flink geschaatst door mijn clubleden op de Molenpolder en het Leersums Veld. Gelukkig hield de vorst niet lang aan en zette de dooi al spoedig in en lag ik me niet langer op te vreten van irritatie en jaloezie.

Ook ben ik Stepsleecommisie lid af. Aangezien ik ziek werd en ik niet weet wanneer ik weer genezen verklaard wordt leek me het werk niet op de juiste plaats.

Morgen, woensdag 22 december 2010 vindt er in Herxen de eerste ronde om het NK Stepslee plaats. Hier meer info!

Vanavond wordt er door Marco Puik van Vasa Sport te Cothen de Krommerijn Challenge by Night georganiseerd. Er wordt vanuit Cothen naar Utrecht gelanglaufd via het jaagpad langs de Krommerijn. Ik ga met iemand van Hellas Triathlon op 2 stepslee's de boel tegemoet stepsleeën. Zij zijn een dik half uur geleden vertrokken en wij vertrekken over anderhalf uur. Dan hopen we ze vrij snel tegen te komen. Het zal een mooi gezicht zijn met de lampjes op het hoofd. Ik ben natuurlijk nu niet in een geweldige conditie maar omdat ik iemand mee heb die het stepsleeën nog nooit gedaan heb, is het ook niet erg dat e.e.a. langzaam zal gaan. Daarbij wil je dan niet meteen hele lange afstanden doen dus zien we wel. Morgen wellicht een impressie of verslag.